Thursday, August 20, 2015

Ka Pha Umar Maareedhul Ghwaari Dha Neeshtha!

Ka Pha Umar Maareedhul Ghwaari
Dha Neeshtha!

Ya Dha Maarga Khlasseedhul Ghwaari
Dha Neeshtha!

Raab Raheem Dhai
Lickin Stha Amaal Bha Goorree,

Ka Pha Swaal Janaath Tha Thlal Ghwaari
Dha Neeshtha!

Dha Warbasho Na Ghaanum 
Naa Paidha Kighee!

Chi Azghee Karri Ow Gull Ghwaari
Dha Neeshtha!

Za Leewanai Bha Garzeedhum Laka Majnoon Dhar Phass

Za Leewanai Bha Garzeedhum
Laka Majnoon Dhar Phassi,

Janana Dir Dir Mi Jharulee Dhee
Pharoon Dhar Phassi,

Janana Tha Chi Naa Wai
Zama Khandah Chertha Wa,

Laka Dha Marro Pha Meessaal
Pha Ma Ki Sah Chertha Wa,

Leewanai Naa Woma
Leewanai Kruma Belthoona Dhar Phassi,

Ka Dhi Dha Husan Naa Wai
No Maayun-Thob Bha Naa Wo,

Ka Joodah-Yee Dhi Naa Wai
No Leewanthob Bha Naa Wo,

Za Dha Mighee Pha Shaanthi Koma
Meganthob Dhar Phassi,

Dir Karreedhulai Yuma
Nor Mi Ma Karrawa,

Dir Jhareedhulai Yuma
Nor Mi Ma Jharrahwa,

Dha "Taj Mahmmed" Shwalo 
Thabah Warra Jwandhoon Dhar Phassi,

Janana Dir Dir Mi Jharulee Dhee
Pharoon Dhar Phassi......

Khudaya da toor zargai me speen krai ta noor

خدايه!
خدايه دا تور زړگی مې سپين کړې ته نور
چې نور، ونه وژنم بچی د خپلې مور

خدايه دا گوتې رانه غبرگې واخله 
که مې ماشه راښکله بيا په خپل ورور

ربه د مټو زور مې ھم اوبه کړه 
که ورانه وه مې پرې داحٔل د چا کور

خدايه ما خپله پرې لمبه لمبه کړه
که مې په بل چا بلوه کله اور

خدايه سرتوره کړه لومړی زما خور
که مې واژه کوم گلالی ورور د خور

که مې پرې بيا کړو څوک په نښه خدايه
سترگې مې واخله چې انسان شمه نور

دا جاړه ژبه مې مړې گونگه خدايه 
که مې بيا چاته ورکاوه پرې پېغور

ربه انسان مې کړه حيوان يمه لا 
ښکر رانه واخله چې اوبه مې شي زور

ربه زما جنازه مخکې کړه ترې
که مې واده کې جوړوه د چا شور

خدايه ھغه گړۍ مې روح قبضه کړه
که مې زړه بيا بوتلم د خون په کوم لور

څوک چې ماشوم ته ايږدي مکتب کې بارود 
خدايه ته شپه کړې د ھغه ھم په گور

څوک چې گولۍ ولي زمونږ په گودر 
خدايه اوبو کې ورته بل کړي ته اور

خدايه چې څوک زمونږ جومات ورانوي
ورته فساد کړه په خپل کلي کې خور

خدايه داکاڼي زرونه نرم که لږ
چې ھر سړی شي بشر، نه سړي خور

ربه انسان مې کړه حيوان يمه لا 
ټوپک مې مات کړه چې اوبه مې شي زور

که بيا مې غوښې د مظلوم وخوړې
خدايه لکۍ راکړه او ښپې ھم څلور

د دې وطن ټوټې پيوند کړه ربه
دا ناسور زخم د اټک کړه ټکور

Ta che saba okro saba na razi


تا چې سبا وکړو سبا نه راحٔي

راشي په ھر چا خو په ما نه راحٔي


بيا دې نو په بيا دی څه باور په کار

سل حٔله بيا وکړ، خو بيا نه راحٔې

ووايه زاھد ته ګنا زه کوم

زور خو يې کمبخته په تا نه راحٔي

خدای دې مين ډېر کړي چې ښېرې کوي 

ماله خو نور چل د دعا نه راحٔي

ښکليه! چې موسکې په ټيټو سترګو شې

ھيڅ دې اندازه د ښکلا نه راحٔي

عشق دی لکه وخت خو زه حمزه پکې 

تل وي په تګ، بيرته په شا نه راحٔي

Che pa ghwaguno e weshta wo hagha pukhtoon neshta

نظم
چې په غوږونو ئې ويشته وو ھغه پښتون نشته 
ګيدړو حٔکه ګډې ماتې کړې چې شپون نشته

په مخ مې اوښکې حٔی رودونه چې افغان وينمه
احساس مې وريت شی چې پښتون څيرې ګريوان وينمه
زړګے مې وچوی چې سر ټيټے پاکستان وينمه 
ايره ايره شم چې په اور کښې مسلمان وينمه 
د جھالت تيارې خورې دی پوھنتون نشته 
ګيدړو حٔکه ګډې ماتې کړې چې شپون نشته

اے د خالد بابا بچيه تا خپل حٔان خرڅ کړو
تا خپل غيرت تا خپل تاريخ تا خپل ايمان خرڅ کړو
تا امير کروړ تا ميرويس خان تا ايمل خان خرڅ کړو
حٔکه وطن کښې مينه نشته دے قانون نشته
ګيدړو حٔکه ګډې ماتې کړې چې شپون نشته

اے د خوشحال خان بچيه ستا ھغه عظمت څه شو
د ابدالی بچيه ستا ھغه وحدت څه شو 
اے د شيرشاه بچيه ستا شان و سوکت څه شو
د قام په مينه مستی څه شوه محبت څه شو 
وينې بھيږی په ھر خوا خو يو روغتون نشته 
ګيدړو حٔکه ګډې ماتې کړې چې شپون نشته

کوم خو! چې ګورمه پښتون په مصيبت کښې ګير دے
ھر يو وګړے د حلاتو په قيامت کښې ګير دے
په چيغو چيغو ژاړی ھر کس په غربت کښې ګير دے
قامی سوچ نشته دے پښتون انائيت کښې ګير دے
دور دګٔ ذھن ته خو حٔکه نن سکون نشته 
ګيدړو حٔکه ګډې ماتې کړی چې شپون نشته